En weer zijn we een paar dagen verder. Het kabbelt allemaal lekker door, maar soms vraag ik me af...Wat is er zo moeilijk aan het bedwingen van impulsen? Dat heeft wat uitleg nodig denk ik.

Afgelopen maandag waren de jongens er, het was een super leuke dag, maar de oudste heeft het gewoon heel erg moeilijk met de situatie zoals deze er op dit moment is. Hij mist zijn vader ontzettend en zou liever vaker bij hem willen zijn. Maar, dat gaat nu nog niet. We hebben geen auto, we wonen niet in de buurt, dus we kunnen ze niet naar school brengen en opvangen na school. Dat is voor een kind toch moeilijk te begrijpen en die gaat dat uiten in moeilijk gedrag. Logisch, maar je moet er zelf wel mee om kunnen gaan. En ik ben meer van het type, even doorduwen en dan komt het er vanzelf uit, Mike is meer van het afwachtende t ype, als hij niet wil vertellen, moet je hem niet dwingen. Dat waren dus even een paar moeilijke momenten. Gelukkig kwam moeders hem deze keer wel zelf ophalen, maar ja dan ken je Daan nog niet..en die wilde dus perse dat het redelijk netjes was in huis. Ze moet tenslotte geen munitie hebben om een eventueel co-ouderschap af te kunnen wijzen. Dus Mike en ik snel nog even voor het oog opgeruimd. En dan is daar het moment van vertrekken. Ik zie dat elke keer met pijn in mijn hart gebeuren. Nou ja, daarna hadden we dus even afleiding nodig. Dus gingen we naar de kroeg. Het was tenslotte feest in het dorp en dat wllen we niet missen. Elkaar lang aangekeken, van moeten we dit wel doen? Vooral voor mijn gezondheid zou het gewoon niet wijs zijn, maar soms heb je gewoon even iets nodig om je hoofd leeg te maken. Dat hebben we dus gedaan, maar het was niet slim. Wat had ik kunnen doen om dit tegen te gaan? Ja ik zou het echt niet weten hoor...niet gaan was dus kennelijk even geen optie. Alhoewel ik wist dat ik er benauwder van zou worden. Maar misschien hield ik mezelf wel enorm voor de gek door te denken: "Het gaat nu toch al weer een stuk beter met me, dit kan ik wel aan"

Niet dus...ik hoest nu weer mee, ik heb minder lucht, ik ben vermoeider. Dus als je het alles bij elkaar bekijkt dan kun je je dus afvragen, wat is de winst geweest van dat avondje gezellig de kroeg in? Dat je hoofd leeg is geraakt? Was dat het waard dan? Het antwoord moet dus gewoonweg nee zijn. ~Maar hoe leer je die les? Door het nu zo op te schrijven? Belangrijker is dat ik de volgende keer iets bedenk wat beter voor mijn gezondheid is...Dus niet naar de kroeg gaan en vluchten voor de problemen...Dat zal nog een moeilijke les worden. Ik denk dat het begin gemaakt is doordat ik me er van bewust was waar ik mee bezig was, achteraf weet ik ook wat ik gedaan heb, het gaat dus alleen nog maar om het voorkomen van de actie..simpel eigenlijk..;-)

Overigens was het heel erg gezellig en is het wel weer zinvol geweest voor de toekomst. Ik heb nieuwe mensen leren kennen, wat ook erg belangrijk is, we hebben nieuwe mogelijkheden ontdekt voor woonruimte in Rolde. Dus al met al een niet geheel weggegooide avond, alleen jammer van mijn mindere gezondheid sindsdien.