Verhuisstress!!!

Al een paar weken stil rondom dit blog. Te druk met mijn nieuwe baan, die ja ontzettend leuk is maar ook wel erg rustigjes. Ik moet er erg aan wennen dat het een vrij rustige poli is met meest 50 plusse werknemers die vinden dat wat vandaag niet af kan, morgen wel af kan. Oke, dat is dus even wennen.

De liefde gaat als altijd erg goed natuurlijk. Zelfs als ik dit schrijf krijg ik al een grote glimlach op mijn gezicht. Apart eigenlijk he? Nu al bijna een jaar samen en wat mij betreft nog net zo gelukkig, of misschien nog wel gelukkiger dan een jaar geleden. Zelfs al die verhuisstress waar we nu middenin zitten heeft geen invloed op onze relatie. Tenminste, ik ben Mike nog niet beu, wat hij nu van mij vindt met mijn "goede" ideeën en dingen die ik wil dat ze meteen gebeuren, dat weet ik niet. Maar hij kijkt soms nog erg lief naar me, dus ik denk dat ik wel genoeg krediet heb opgebouwd ;-)

Wat is nou die verhuisstress?? Want het huis is echt waar super leuk. Ik ben er helemaal blij mee. Nee de stress zit hem in mijn schoonouders. Toen we vertelden dat we gingen verhuizen waren ze wel heel erg blij en boden ze direct aan dat we de auto konden gebruiken wanneer het mogelijk was. Ook was het geen probleem om de spullen in de opslag te laten staan. Nu blijkt dat wij de hele dag op een auto zitten te wachten omdat ze misschien nog met de auto weg willen. Met andere woorden, we willen jullie best helpen maar er geen rekening mee houden. Dus wij kunnen vanavond vanaf 8 uur de auto gebruiken, kunnen we 1 keer, misschien 2 keer op en neer en dat was het dan weer. Waarom komen ze dan niet even melden dat ze vanmiddag ook niet weggingen en of we de auto toch niet even wilden gebruiken?? Zucht, volgens Mike moet ik me er niet druk om maken, maar ik kan dat niet en daarom blog ik het hier maar. Bied dan geen hulp aan. Zeg dan, zorg maar dat je het regelt.

Waarom ik me er zo boos over maak weet ik niet, maar ik weet wel waarom ik het hier meld. Anders ga ik me er zo ontzettend over opwinden dat ik er waarschijnlijk hartstikke benauwd van word. Want dan gaat het dus in mijn hoofd zitten en dan gaat het er niet meer uit. Zo, dat moest ik even kwijt..;-)

Nou dan nu maar even wat positiefs. Ons huissie is dus echt leuk. Het wordt nog veel meer een Mike & Daan huis dan dat dit huisje het is. En als voordeel, ik voel me niet meer constant gecontroleerd. En dan volgende week ook nog een auto, pff wat willen we nog meer?

Als we een beetje gesetteld zijn dan komen er wel foto's op dit blog.